Jelenia Góra: Zmarł prof. Jan Kurowicki

Prof. zw. dr hab. Jan Kurowicki był filozofem, poetą, pisarzem i nauczycielem. Urodził się 11 października 1943 roku w Baranowiczach. Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim w 1966r. Doktoryzował się w 1969 na Uniwersytecie Wrocławskim. Habilitował się w 1974r. na Uniwersytecie Poznańskim. Tytuł profesora filozofii otrzymał w 1983. W filozofii zajmował się estetyką i filozofią kultury. Jako poeta zadebiutował w 1964, a jego utwory, recenzje i eseje publikowały wszystkie liczące się pisma kulturalne w Polsce - “Twórczość”, “Miesięcznik Literacki”, “Odra”, „Kontrasty”, “Student”, “Nadodrze”, “Fakty i myśli”, “Poezja”, “Kultura” i “Sprawy i Ludzie”.

Jego zainteresowania krążyły wokół szeroko rozumianej literatury i twórczości artystycznej. Był autorem wielu książek, m.in.: “Człowiek i sytuacje ludzkie” (1970), “Próba społecznej charakterystyki poznania” (1973), “Skryte przejścia wartości” (1975), “Dzień powszedni wyobraźni” (1966), “Regiony wielkich i małych iluzji” (1976) “Poznanie a społeczeństwo” (1977), “Wyprawa w krainę oczywistości” (1978), “Bez stałego adresu” (1980), “Miraże świadomości estetycznej” (1981), “Artysta jako arcydzieło” (1983), “Biurokratyzm i władza” (1983), “Okolice humanistyki i polityki” (1987), “Literatura w społeczeństwie” (1987), “Ironia pojęć zasadniczych” (1990), “Piękno i poznanie” (1993), “Normalność jako sen idioty” (1994), “Igraszki ze świętym spokojem” (1995), “Idealna Biblioteka” (1996), “Kultura jako źródło piękna” (1997), “Naczynia osobności” (1998), “Fotografia jako zjawisko estetyczne” (1999), “Piękno jako wyraz dystansu” (2000), “Pochwała dystansu” (2000), “Figury wyobraźni XX wieku” (2000), “Przewodnik po arcydziełach i nie tylko” (2001), “Wartości estetyczne fotografii” (2002), “Odkrywanie codzienności” (2004), “Dlaczego ozdoba zdobi” (2006) czy “O pożytku ze zła wspólnego” (2015).

20 kwietnia 2006 w Domu Literatury w Warszawie otrzymał nagrodę UNESCO w dziedzinie krytyki literackiej za całokształt pracy twórczej.