Kształt ruin. Juan Gabriel Vasquez
„To stało się ważne dopiero później, kiedy pojawiły się nowe wersje wydarzenia, pytania bez odpowiedzi, problemy; spekulacje, które czepiają się byle czego. Teorie spiskowe są jak bluszcz, Vasquez, czepiają się czegokolwiek, by móc się rozrastać, i rozrastają się dopóki, dopóty nie usunie się tego, co je podtrzymuje”. No tak, znalezienie odpowiedniego cytatu to była ta łatwiejsza część. Bo jak napisać o książce, od której trudno się oderwać, a jednocześnie nie chce się jej skończyć? Której fabuła zaskakuje od pierwszych stron i wydaje się, że niemożliwym jest, aby przez następne pięćset udało się autorowi utrzymać ten poziom zaciekawienia czytelnika? i jeszcze nie zdążymy do końca sformułować tej myśli, a już orientujemy się, że z każdym nowym akapitem jesteśmy coraz bardziej uwikłani w przedstawianą nam historię. Gorzej, że od pewnego momentu nie jesteśmy w stanie rozróżnić, co jest fikcją, a co zdarzyło się w rzeczywistości, od następnego nawet nie staramy się już tego robić, a od kolejnego przestaje nam to przeszkadzać. Ja przynajmniej nie ustaliłam, czy serbska pisarka Senka Marnikovic, której opowiadanie z pewnych powodów spełnia dość istotną rolę dla dalszego przebiegu akcji powieści, jest postacią autentyczną czy nie.
„Ludzi podobnych do Carballa możemy nazwać szaleńcami, paranoikami, próżniakami, wszystko jedno. Ale tacy ludzie poświęcają swoje życie na poszukiwanie prawdy o czymś, co wydaje im się ważne”. Carlosa Carballa poznajemy już w pierwszym zdaniu książki, gdy zostaje aresztowany po nieudanej próbie kradzieży eksponatu z muzeum. Chodziło mu o garnitur Jorge Eliecera Gaitana – charyzmatycznego polityka kolumbijskiego, burmistrza Bogoty, kandydata na prezydenta, który zginął w wyniku zamachu 9 kwietnia 1948 roku. Jego zabójstwo stało się najsłynniejszą zbrodnią w historii Kolumbii. Gaitano miał na sobie właśnie ten garnitur, gdy zamachowiec oddawał strzały. „Kształt ruin” odwołuje się do tych wydarzeń, do spiskowych teorii, które siłą rzeczy rodziły się jak grzyby po deszczu. Bohaterowie prowadzą swoje śledztwo, które nie ma końca i żadne ustalenia nie są ostateczne. I jeżeli komuś w trakcie czytania przyjdzie do głowy, że już wszystko jest dla niego jasne, to niech sobie popuka gdzie mu wygodnie i czyta dalej, bo na następnej stronie Juan Vasquez udowodni mu, jak bardzo się mylił. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (KH)
Piękna bestia. Opowieść seksualnej niewolnicy jędzy z Belsen. Alberto Vázquez – Figueroa
„Piękna bestia” opowiada o losach kobiety, która w czasie II wojny światowej została niewolnicą najbardziej okrutnej nadzorczyni bloków w obozach koncentracyjnych – Irmy Grese. Sama książka jest wciągająca oraz wstrząsająca z uwagi na sadystyczne zamiłowania Irme, jednak forma jej przedstawienia pozostawia wiele do życzenia . Czytelnik dosłownie „czuje” wysiłek autora w tworzeniu wzniosłych dialogów pomiędzy Violettą Flores, dawną ofiarą pięknej bestii , a Maurem Balaguer’em – wydawcą , który ma ocenić czy historia się „sprzeda”, a sztuczne rozmowy pomiędzy bohaterami brzmią niczym kiepski teatrzyk dla dzieci. Postać Violetty jest ciekawie skrojona, chociaż nieco przerysowana, zaś Mauro jest „drewniany” i niedopracowany przez Vázqueza. Pomimo wszystko pozycja jest warta uwagi, żeby nie zapomnieć co się dzieje, gdy „człowiek człowiekowi wilkiem”. „Irma zapewniała, że przyjdą inni i zrealizują jej marzenia. To nieprawda, oni nie muszą przychodzić, bo oni tu już są. Zawsze byli. Tak jak kiedyś bezczynność pozwoliła, by przemoc rozwinęła się poza wyobrażalne granice, tak teraz przyzwalanie może spowodować, że któregoś dnia ludzkość znowu znajdzie się na skraju przepaści (…) I oto wiele lat później tak wielu synów tych, którym udało się urodzić, bo nikt nie rozstrzelał ich matek, paraduje z tatuażami symboli (…)”. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (AS)
Login. Tomasz Lipko
"Login", kolejny cyberthriller autora, jest kontynuacją wcześniejszej powieści "Notebook". Pod płaszczykiem sensacyjnego kryminału skrywa refleksję w temacie zasad korzystania z nowych technologii. Elementy techno i cyberthrillera łączą się tu z klasyczną powieścią sensacyjną. Autor kreuje niebezpieczną i zaskakującą intrygę. Wskazuje na niebezpieczeństwo inwigilacji związane z rozwojem technologii. Największym zagrożeniem jest wykorzystanie jej do kontroli obywateli. Najgorsze, że to my nieświadomie sami udostępniamy informacje. System je tylko przechowuje i wykorzystuje w odpowiednim momencie. Historia opowiedziana jest oczami księdza Bartłomieja, który od ponad dwudziestu lat wiedzie spokojny żywot prowincjonalnego proboszcza w Piotrkowie Mazowieckim.
W niewyjaśnionych okolicznościach ginie dziennikarz Krzysztof Oliwa, znany ze swojej bezkompromisowości. Ksiądz Bartłomiej identyfikuje zwłoki. Okazuje się, że mężczyzna przez wiele lat gromadził materiały i sekretne informacje na mikroskopijnym chipie, który przed śmiercią wszczepił sobie głęboko pod skórę aby wszystkie tajemnice zabrać do grobu. Przełamując opory i strach, ksiądz i córka dziennikarza szukają chipa. Wśród wielu tajemnic, które zagrażają wielkim tego świata, jedna okazuje się szczególnie istotna. Na nośniku znajduje się elektroniczny klucz do Systemu. To klucz do naszych dusz, to archiwum wszystkich cyfrowych śladów, jakie pozostawiamy po sobie w wirtualnej – i nie tylko – rzeczywistości. System jest nie tylko zbiorem najmroczniejszych informacji o nas wszystkich ale także machiną do tworzenia nowych danych, które są w stanie pogrążyć całą ludzkość. Ten, kto ma w ręku klucz do Systemu, tytułowy login, może mieć władzę nad światem.
To login do przerażającej wizji, która czeka na każdego z nas po drugiej stronie ekranu komputera. Kto pierwszy wejdzie do tego świata? Ksiądz Bartek z Karoliną postanawiają dotrzeć jak najdalej. Kolejna tajemnica odkrywa następne. Nie wiedzą, jak wielką cenę będą musieli za to zapłacić. Starają się rozgryźć kto ma dostęp do systemu. Jednego są pewni - ktokolwiek go ma, jest bardzo niebezpieczny.
Niesamowite zakończenie, zaskakuje, skłania do przemyśleń i refleksji. Powieść tę czyta się znakomicie. Serdecznie polecam. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (EL)
