Ewa Maria Poradowska-Werszler tajniki szycia i tkania poznała dzięki swojej babci, która wychowywała ją oraz jej rodzeństwo, odkrywając talenty swych wnucząt. Po II wojnie światowej musiała zrezygnować ze studiów w Łodzi z powodów ekonomicznych, wybrała kierunek - architekturę wnętrz. Tytuł magistra pod kierunkiem Władysława Winczego w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu uzyskała w 1967 roku. Rok później została członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.
Założyła Grupę Tkactwa Artystycznego 10xTAK (1972), pracowała jako projektantka wnętrz (1974-82), a także zaczęła organizować Międzynarodowe Sympozjum Sztuki Włókna Warsztat Twórczy – Kowary. W jej pracach pojawił się motyw rysunkowy, nawiązanie do sztuki gotyku. W kolejnym etapie twórczości pojawiły się zasuszone rośliny, pulpy z papieru, sznurki, taśmy ze sztucznego tworzywa.
W roku 1999 Ewa Maria Poradowska – Werszler uzyskała tytuł doktora, a w 2006 tytuł profesora sztuki.
