Na dworze Krzysztofa Leopolda Schaffgotscha, prezydenta kamery na Śląsku i dyrektora Urzędu Zwierzchniego, a następnie jego syna Jana Antoniego, hrabiego cesarstwa, twórcy fideikomisu Chojnik i dyrektora Urzędu Zwierzchniego przebywała rodzina Weissów.
Johann Jacob Weiss (1662-1754) rozpoczął swoją karierę we Wrocławiu w 1686 roku, ale już w 1690 roku przeniósł się do Cieplic do swojego protektora Jana Antoniego Schaffgotscha, który został ojcem chrzestnym jego córki Juliany Małgorzaty. Johann Weiss miał jeszcze dwóch synów, z których Sylvius Leopold (ur. 12 października 1687 w Grodkowie – zm. 16 października 1750 roku w Dreźnie) poszedł w ślady ojca, a nawet przerósł go w karierze lutnisty. Jako 7-latek wystąpił przed cesarzem Leopoldem I. W trakcie pobytu Weissów w Cieplicach, mieli oni okazję poznać rodzinę Sobieskich, która odwiedzała Schaffgotschów.
Sylvius Leopold spodobał się szczególnie księciu Aleksandrowi Benedyktowi Sobieskiemu (1677-1714), który dłużej przebywał w Cieplicach. W 1708 roku książę zabrał go ze sobą do Rzymu, gdzie młody Weiss poznał wielu tamtejszych muzyków i koncertował na najznamienitszych dworach.
W 1714 roku zmarł książę Aleksander, a 23 sierpnia 1718 roku nadzwyczajnie uzdolnionym lutnistą zajął się elektor saski, późniejszy król polski August II Mocny. Władca przeznaczył mu wielką gażę wynoszącą 1000 talarów rocznie. Niedługo po tym 2000 talarów rocznej pensji zaoferował mu dwór wiedeński. Sylvius Leopold Weiss zmarł w Dreźnie 16 października 1750 roku. Był jednym z najwybitniejszych i najpłodniejszych twórców barokowych na lutnię. Stworzył ponad 600 utworów, w większości sonat. Najwcześniejsze jego kompozycje datowane są na 1706 rok.
Dzięki pobytowi Weissów w Cieplicach, przez pewien czas, ulubionym instrumentem na dworze Schaffgotschów była lutnia. Prawdopodobnie muzyka na ten instrument rozbrzmiewała też na salach koncertowych uzdrowiska i w cieplickim kościele. Dowodem na to może być fakt, że do dzisiaj zachowała się Lautenbuch (zbiór utworów na lutnię), autorstwa cystersa Hermanna Kniebandla, proboszcza parafii św. Jana Chrzciciela w Cieplicach w latach 1729-1754. Niestety dzieło to nigdy nie zostało opublikowane, tak jak większość utworów Sylviusa Leopolda Weissa.
