Cieknące dachy, powybijane okna, walące się ściany i stropy, deszcz i wiatr hulający po komnatach to stan zamku jeszcze sprzed dwóch lat. Obecny właściciel Jacek Masior kupił zdewastowany zamek chroniąc go przed całkowita ruiną. Obecnie wzmocniono mury, stropy, rekonstruowane są krużganki nad dziedzińcem, wymieniono dach. Zamek nigdy w swej historii nie był poddany tak gruntownej renowacji. Odtworzone zostały witraże i piece z książęcych apartamentów. Renowacji są poddane stolarka i meble, odtwarzana jest sztukateria, złocenia oraz zabytkowe wyposażenie. Na sufitach pomieszczeń reprezentacyjnych odtwarzane jest ponad szesnaście tysiące złotych gwiazdek.
Na pytanie o przyszłość zamku Lucyna Marchewicz z Wektor Inwestycje Spółka odpisała nam: Zakończenie naszej inwestycji, którą jest rewitalizacja Zamku w Karpnikach przewidziane jest na koniec 2013 r. wraz z oddaniem obiektu do użytku. Obiekt będzie funkcjonował jako hotel, w którym znajdą się piękne apartamenty komfortowo wyposażone w zabytkowe meble, dzięki czemu goście będą mogli się poczuć wyjątkowo.
Uwagę przyciągają sale „Klubowa”, „Brzozowa” i Biblioteka, które zostały pieczołowicie odrestaurowane, częściowo odtworzone pod okiem konserwatora zabytków, dzięki czemu na powrót wyglądają jak w XIX wieku. W salach zachowały się m.in.: oryginalna zabudowa biblioteki, brzozowa boazeria, częściowo dębowy parkiet. Docelowo sale przeznaczone będą na kameralne spotkania biznesowe, szkolenia, konferencje, mają służyć organizacji spotkań kulturalnych, jak wernisaże, czy koncerty. W zamku zachowały się również min. renesansowe polichromie na stropach, zdobione sklepienie izby parteru, piękny renesansowy portal oraz klatka schodowa.
Celem jest, by zamek odzyskał dawny blask i na powrót tętnił życiem, jak było to za dawnych czasów, kiedy to bywali w nim członkowie pruskiej rodziny panującej i mieszkający w okolicy arystokraci. Gościli tu m.in.: niemiecka i bawarska rodzina królewska, liczni przedstawiciele europejskiej arystokracji: Reussów, Wittgensteinów, Radziwiłłów, Sułkowskich, Wołkońskich, Klaudyna z Działyńskich Potocka, wielki książę Mikołaj oraz późniejszy car Mikołaj I z małżonką Aleksandrą Fiodorowną.
Jak można przeczytać na tablicy informacyjnej, ustawionej obok zamku, obiekt pochodzi prawdopodobnie z XIII wieku, kiedy to Templariusze mieli tu wybudować swoją warownię.
Od 1406 r. właścicielem zamku i okolicznych dóbr był rycerz Jan Czirny (Han von Tschirn), który walczył wraz z synem Konradem w 1410 r. pod Grunwaldem po stronie Krzyżaków. W czasie wojny husyckiej (1419-1436) Karpniki i pobliski zamek Sokolec zostały znacznie zniszczone. Zamek musiał być ostrzeliwany, bo podczas pogłębiania fosy w 2011r. wydobyto kilkanaście średniowiecznych kul armatnich.
W XVI w. zamek został rozbudowany, wtedy najpewniej powstał most kamienny. Zamek składał się wówczas z wieży oraz dwóch budynków, które połączone murami, tworzyły dziedziniec. Całość usytuowana była na otoczonej fosą sztucznej wyspie.
W 1442 r. w okolicy zaczęli grasować rabusie, spalili 10 domów, mogło to być przyczyną decyzji właściciela o sprzedaży dóbr, które przeszły na własność Hansa Schoffa-Gotschego, kanclerza Księstwa Świdnicko-Jaworskiego, pana na Starej Kamienicy i Chojniku. Tę niewielką budowlę obronną powiększył w 1475 r. Kacper Schoff-Gotsch. W 1580 r. zamek kupił baron Friedrich von Kanitz Und Talewitz, który całkowicie przebudował obiekt w stylu renesansowym. Jak można przeczytać na odrestaurowanym portalu - prace zakończono w 1603 r. Z tego okresu zachowały się malowany, belkowany strop i stiukowe ornamenty sklepienia jednej z komnat na parterze zachodniego skrzydła.
Od 1658 r. Karpniki należały do Anny Elizabeth von Schonaich, a w 1679 r. odkupił je hrabia Baltazar von Hoyn. W 1725 r. majątek nabył hrabia Wilhelm von Schaffgotsch. Do wieży dobudowano barokowy hełm, a w XVIII zamkowy czworobok podwyższono o jedną kondygnację. W XIX-w. dokonano neogotyckiej rozbudowy obiektu i usunięto wykusze, które obecny właściciel postanowił odtworzyć. Od jego wuja w 1822 r. kupił zamek dla siebie oraz żony Marianny książę Wilhelm von Hohenzollern, brat króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III i wkrótce zlecił jego przebudowę w stylu neogotyku angielskiego. Później włości przeszły w ręce córek księcia Wilhelma.
Na początku XX w. w zamku było muzeum. Zamek stał się centrum kultury, mieściły się tu wspaniałe zbiory dzieł sztuki, bogata biblioteka, wystawiano sztuki teatralne i odbywały się liczne bale. „W zamku bywali polscy arystokraci m.in. Radziwiłłowie przebywający na kuracji w Cieplicach.”
Podczas II wojny światowej w zamku przechowywano wiele cennych dzieł sztuki zwiezionych z Wrocławia oraz z całego Dolnego Śląska. Po wojnie zbiory zamkowe częściowo wywieziono, duża ich część zaginęła lub została rozszabrowana.
