Kotik większość czasu spędza z mamą na zapleczu wybiegu w Afrykarium. Rozwija się prawidłowo, chętnie pije mleko i przybiera na wadze. W momencie narodzin miał około 5 kg, a obecnie już prawie 8 kg. Jest bardzo ciekawski i zaczyna poznawać otaczający go świat. Jeszcze nie pływa, ale zaczął pluskać się w przygotowanym dla niego baseniku.
Mały kotik wychodzi czasami na okólnik, czyli ogrodzoną część wybiegu w pobliżu wyjścia z zaplecza – opowiada Milena Korzeluch, opiekunka kotików w ZOO Wrocław. - Przy odrobinie szczęścia można go dostrzec (i usłyszeć). Kotik nie jest wypuszczany w największe upały, gdyż są one dla szczeniąt tego gatunku bardzo groźne. Należy go wypatrywać najlepiej rano, gdy jest chłodniej.
To kolejny kotik urodzony we wrocławskim ZOO po Zoli, która przyszła na świat w czerwcu 2014 roku, Hugo i Ivy (ur. w czerwcu 2017 r.), Zuri (ur. w czerwcu 2019 r.) i Bruno (ur. w maju 2021 r.).
| Narodziny kolejnego przedstawiciela tego gatunku bardzo nas cieszą - dodaje Weronika Skupin, z wydziału marketingu ZOO Wrocław. - Młody kotik z pewnością skradnie serca naszych odwiedzających. Na razie jest nazywany “Małym”, ale opiekunowie mają już pomysł na imię dla niego.
Kotiki afrykańskie, często mylone z fokami, to uchatki występujące w południowo-zachodniej Afryce, głównie w Namibii. Kolonia kotików może liczyć nawet kilkadziesiąt tysięcy osobników. Szczeniaki przebywają razem na wybrzeżu, zanim nauczą się pływać (nie rodzą się z taką zdolnością).
W warunkach ogrodów zoologicznych samica nie musi zdobywać pożywienia i może poświęcać więcej czasu młodemu. Szczenięta żywią się mlekiem co najmniej przez około pół roku, a często nawet rok – do przyjścia na świat ich rodzeństwa. Stopniowo ich dieta wzbogaca się o ryby. Jeszcze przez wiele miesięcy po urodzeniu kotiki nie przekraczają masy trzydziestu kilogramów. Samice kotika afrykańskiego osiągają dojrzałość płciową w wieku 3-6 lat, natomiast samce w wieku 9-12 lat.
Dorosły samiec kotika może ważyć nawet 300 kg poza sezonem godowym. W sezonie samce zrzucają nawet połowę tej masy, gdyż rezygnują z żerów i pilnują samic przez pokryciem przez innego osobnika. Korzystają wtedy z zapasu tłuszczu w swoim ciele, z którego pozyskują także wodę.
