Głębock to nieduża wieś położona koło Sosnówki i Miłkowa w powiecie karkonoskim przy Głównym Szlaku Sudeckim. Domy tu z różnych czasów: bardzo stare, przedwojenne, ale i nowsze, powojenne i budowane całkiem niedawno. Na ponad hektarowym płaskim kawałku ziemi, otoczonym niewysokim wzniesieniem, kilka lat temu Darek i Dominika postawili swój dom, gdzie poza nimi i Kubusiem żyją także trzy koty, dwa psy, stary żółw, konie, kozy, świnka i dwa osiołki. W lutym 2021 r. założyli Fundację na Rzecz Animaloterapii i Ochrony Praw Zwierząt „Ośla Dolina”. Działalność Fundacji koncentruje się głównie na ratowaniu zaniedbanych, skrzywdzonych zwierząt oraz na prowadzeniu terapii przy udziale osiołków, zajęć fizjoterapeutycznych i relaksacyjnych w towarzystwie różnych zwierząt.
W Oślej Dolinie żyje kilkanaście zwierząt, większość uratowana przed rzeźnią lub grillem – opowiada Darek. Teraz żyją tutaj i pomagają ludziom w powrocie do zdrowia przynosząc im radość. - Historia niemal każdego z żyjących tu zwierząt może złamać najtwardsze serca. Luna – kontynuuje Darek - ma dużo z wyżła, ale być może nie spodobała się właścicielom, bo oddali ją do schroniska we Wrocławiu. Syriusz z kolei miał powybijane przez właściciela zęby i wszystkiego się bał.
Teraz wylewnie oba psy witają się z każdym gościem przybywającym do ich azylu. W zagrodzie - na razie - odizolowane dwie kozy, Kruszynka i Bryza, pasą się trawą: - Miały iść na majowego grilla. Odkupiłem je – mówi Darek. Teraz czeka je czas adaptacji z całkiem licznym stadkiem kóz z podobną, smutną przeszłością. Każda z nich nosi imię od ciasta. Jest więc Beza, Karpatka, Szarlotka, Keks, Ptyś i Muffinka, a wszystkie ciekawskie i wszędobylskie.
Kiedy zbliżamy się do ogrodzonego pastwiska, wszystkie zwierzaki zbiegają się i ciekawie wyciągają szyje w kierunku koszyka z marchwią i jabłkami. Osły, Figa z Makiem, natychmiast dobierają się do marchewki. Są bardzo przymilne, cieszą się na widok ludzi, zaczepiają nas, tak, że nie sposób nie wyciągnąć ręki, by je głaskać i głaskać bez końca. Figa nawet potrafi robić miny i strzelać oczami z pięknymi rzęsami, żeby osiągnąć swój cel – jabłko i marchew. Podobnie konie: kucyk Stefan i jego duży przyjaciel Rambo. Kiedyś ktoś ich rozdzielił i kiedy Darek i Dominka przyjęli gniadego Rambo, a Stefan już mieszkał w Oślej Dolinie, rozpoznały się natychmiast i ich radości nie było końca. Jagoda z brudnego, o nieznanej wcześniej maści, kucyka z zaniedbanej stajni bez okna, czekająca na śmierć w rzeźni po uzyskaniu odpowiedniej masy, stała się siwa jabłkowita. Trochę choruje, ale ma się coraz lepiej. Na początku była bardzo nieufna, gryzła – mówi Dominika – Bała się nawet wiatru, bo nigdy nie wychodziła ze stajni.
To wesołe stado jest pod opieką weterynarza, a raz na trzy miesiące przyjeżdża podkuwacz z Mysłakowic, by werkować kopyta. Latem, jak teraz, mają pod dostatkiem trawy. Po sąsiedzku, za zgodą właściciela działki, Darek może wypasać swoje konie, kozy i osły, gdy zjedzą wszystko na swojej łące. Jak tylko trawa podrośnie, wracają. Zimą podstawę pokarmu stanowi siano. W obejściu jest też ciemnoszara świnka getyńska, Szprycha, o bardzo krągłych kształtach.
Obok pastwiska znajduje się plac, gdzie dorośli mogą odpocząć, a dzieci mogą pobawić się na wozach przypominających te z Dzikiego Zachodu, wyszczotkować osiołki, które wbrew utrwalonemu stereotypowi wcale nie są depresyjne. Wręcz przeciwnie, są towarzyskie i bardzo lubią spacery z dziećmi, a nawet gdy dzieci je dosiadają. Na odchodne bardzo głośno żegnają się z nami po oślemu. Nad nami słychać krzyk żurawi, bo niedaleko znajdują się stawy. Dookoła piękna, bujna roślinność, w dali piętrzą się Karkonosze z widokiem na Śnieżkę. To doskonałe miejsce na ognisko, czy wycieczkę dla młodszych dzieci czy rodzinny piknik.
Poza tym, że można tu świetnie odpocząć, zrelaksować się, istnieje także możliwość terapii. Przyjeżdżają tutaj ludzie z chorymi dziećmi. Darek opowiada o chłopcu autystycznym, który po raz pierwszy w życiu uśmiechnął się, gdy podszedł do niego Mak i Figa. Dominika jest terapeutą. Jej syn, Kuba, swego czasu korzystał z onoterapii w Świdnicy – i tak to się zaczęło. Kupione do tego celu osiołki doskonale wypełniają swoje zadanie, ponieważ pomagają Kubie oraz innym dzieciom i ludziom dorosłym: - Ostatnio była u nas grupa z DPS-u z Kowar. Było to dla nas bardzo wzruszające spotkanie - ludzi z tego Ośrodka z naszymi zwierzętami – dodaje Darek.
Taki sposób na życie nie jest ani łatwy, ani wdzięczny. O ile Dominika pracuje w domu, maluje, wyplata piękne przedmioty ze sznurów i zajmuje się chorym synem, Darek łączy wiele różnych profesji: nauczyciela, terapeuty, opiekuna, aktora, muzyka, wychowawcy. Pomimo codziennego trudu, jaki oboje ponoszą, zdają się być spełnionymi i szczęśliwymi ludźmi.
O możliwościach skorzystania z pobytu w Oślej Dolinie można przeczytać także na stronie internetowej: http://osladolina.pl/ oraz na Facebooku.
