Jubileusz za miedzą. Kaczorów uśmiechnięty

Niemcy, którzy do 1945 roku byli gospodarzami dawnego Ketschdorfu, pamiętają wciąż o Kaczorowie, co widać było podczas sobotniej uroczystości. Po Mszy Świętej w kościele pw św. Mikołaja, w której wzięli udział duchowni Kościoła Ewangelickiego, księża z diecezji legnickiej, wrocławskiej i świdnickiej, ludność polska i niemiecka, oraz urzędnicy z całego powiatu jaworskiego, odbył się koncert.

Zabrzmiały, między innymi, organy, wyremontowane niedawno przez VEESO (Verein zur Erforschung und Erhaltung Schlesischer Orgeln – Stowarzyszenie na Rzecz Badania i Zachowania Śląskich Organów). Helmut Krause, główny zaangażowany w renowację instrumentu, należący do Stowarzyszenia Przyjaciół Kaczorowskich Organów (Freundeskreis Ketschdorfer Orgel) podziękował wszystkim, którzy pomogli w remoncie, w tym kaczorowskiemu proboszczowi ks. Stanisławowi Sierakowskiemu, a także organizatorom uroczystości.

Ksiądz Sierakowski otrzymał też stary fragment poręczy z kościoła, na którym wyryta była data wybudowania świątyni (1904). Na placu Pollaka odsłonięto i poświęcono tablicę pamiątkową, na której po polsku i niemiecku wyryto maksymę „Czas ucieka, wieczność czeka”.

Dalsza część uroczystości odbywała się przy i w kaczorowskim Domu Dziecka, gdzie otwarto wystawę dotyczącą historii Kaczorowa, życia codziennego żyjących tam Niemców i pierwszych polskich mieszkańców. Obok, na boisku, miejsce miał festyn rodzinny, na którym można było zobaczyć występy zespołów ludowych z okolicznych miejscowości. Śpiewano pieśni ludowe, a grupa z Bolkowa wyśpiewała nawet specjalnie dla Kaczorowa „Sto lat”. Największy jednak entuzjazm wzbudziły panie z Wolbromka, tańczące balet „Jezioro Łabędzie” i kankana.

Życzenia kaczorowianom złożył starosta jaworski Stanisław Laskowski. Poza tym, zainteresowaniem cieszyła się loteria fantowa w której wieczorem wylosowano nagrody specjalne. Można było również napić się i najeść, a także wziąć udział w konkurencjach takich jak przeciąganie liny czy skakanie na piłkach – dla dzieci. Zabawa trwała do późnych godzin nocnych.

Historia w pigułce
Wieś prawdopodobnie założona została przez lubiąskich cystersów pod nazwą Kytzsdorf (prawdopodobnie od przydomka zasadźcy Kitz, co w języku staroniemieckim oznaczało kozła lub sarnę). Pierwsze wzmianki o niej pojawiły się w wydanym przez księcia śląskiego Bernarda dokumencie z 30 grudnia 1311 roku, potwierdzającym oddanie wsi w dożywocie Albertowi Bawarowi. Opierając się jednak na wynikach badań archeologicznych prowadzonych u stóp Gór Ołowianych stwierdzić można, że miejscowość istniała już na początku XIII wieku – świadczy o tym znalezione na skraju wsi cmentarzysko właśnie z tego okresu. Pochowano tam ludzi walczących przeciw Mongołom około roku 1241. W grudniu 1740 z rozkazu króla Ferdynanda II wojska pruskie wkroczyły na Śląsk, który w niecałe dwa miesiące niemal całkowicie opanowała. Od tego czasu Kaczorów znajdował się w granicach Prus. Ludność niemiecka opuścić wioskę musiała po II wojnie światowej. Zastąpili ją Polacy, w tym wygnani z Kresów Wschodnich II RP, którzy zasiedlili miejscowość począwszy od lipca 1945 roku. W latach 1975 – 1999 Kaczorów leżał na terenie województwa jeleniogórskiego. Po reformie administracyjnej trafił w granice powiatu jaworskiego, jednak wciąż ma silne związki z Jelenią Górą.