Mała retencja polega na gromadzeniu wody w niewielkich zbiornikach, zatrzymywaniu lub spowalnianiu spływu wód, przy jednoczesnym zachowaniu i wspieraniu rozwoju krajobrazu naturalnego. Podstawową zasadą gospodarki wodnej w lasach jest utrzymanie w stanie zbliżonym do naturalnego źródlisk, różnego rodzaju zbiorników wodnych, cieków, bagien i mokradeł.Ingerencja w środowisko wodne lasu jest uzasadniona tylko wówczas, gdy jej celem jest stabilizacja uwilgotnienia siedlisk leśnych, zapobieganie wpływom ekstremalnych zjawisk klimatycznych oraz łagodzenie skutków działalności ludzkiej.
W dolnośląskich lasach jest realizowana mała retencja nizinna oraz górska.Na obszarach nizinnych są to głównie nowe i odtworzone zbiorniki wodne niewielkich rozmiarów oraz zastawki i przetamowania zatrzymujące wodę w rowach czy kanałach. W górach wiele działań polega na ochronie przed erozją, a także m.in. na usuwaniu barier na potokach dla organizmów wodnych, spływu rumoszu i wód wezbraniowych, czemu służy np. budowa brodów i szerokich przepustów.
Na Dolnym Śląsku znajduje się aż 514 zbiorników wodnych o charakterze przeciwpożarowym i retencyjnym oraz 586 obiektów stawowych. W roku 2007 rozpoczęto kompleksowe działania mające na celu poprawę warunków hydrogeologicznych i do roku 2015 odbudowano 166 zbiorników retencyjnych oraz wybudowano 101 nowych obiektów mających na celu retencjonowanie wody i umożliwienie racjonalne gospodarowanie zasobami wodnymi w okresach suchych.
Obecnie jednostki Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu kontynuują działania podjęte 13 lat temu i w ramach projektów współfinansowanych ze środków UE do końca 2021 roku planują: wybudować 36 nowych zbiorników retencyjnych, przebudować (dostosować do funkcji retencyjnych) 43 istniejące zbiorniki, i odbudować (przywrócić funkcje retencyjne) 64 istniejące zbiorniki.