Pani Dalloway. Virginia Woolf
Niepostrzeżenie 25 stycznia minęła 140 rocznica urodzin Virginii Woolf. Niezwykłej i dla wielu najważniejszej pisarki. Jej poglądy i spostrzeżenia na temat pozycji kobiet, przedstawione przede wszystkim w eseju „Własny pokój”, do dziś pozostają znaczące i niestety aktualne, a przez to warte przypomnienia. Niczym refren powtarzała słowa, że kobieta musi być niezależna finansowo, wykształcona, mieć swoją przestrzeń, która da jej poczucie bezpieczeństwa, swobodę i wolność intelektualną. To warunki niezbędne, aby czuła się szczęśliwa i spełniona, a jej życie, choć niekoniecznie usłane różami, będzie satysfakcjonujące, bo samodzielnie kierowane. Innej drogi nie ma. I wiedziała, o czym pisze. Jej ojciec, pomimo że był człowiekiem światłym i nowoczesnym (między innymi pisarz i alpinista), widział jej zdolności, pragnienie wiedzy i potencjał twórczy, to ani jej, ani siostrze Vanessie Bell – obiecującej malarce nie zapewnił regularnej edukacji. Podkradane z domowej biblioteki książki stanowiły ich jedyną możliwość poszerzania horyzontów. Dobrze, że choć księgozbiór był bogaty. Mniej zdolni bracia odebrali elitarne wykształcenie.
„Pani Dalloway powiedziała, że sama kupi kwiaty”. Gdyby stworzyć ranking najbardziej znanych pierwszych zdań słynnych powieści, to utwór Virginii Woolf z pewnością uplasowałby się bardzo wysoko. Klarysa Dalloway, brytyjska przedstawicielka wyższych sfer, wybrała się do kwiaciarni Melburry’ego w piękny czerwcowy poranek. Będziemy jej towarzyszyć do końca dnia. Ale narrację poprowadzą również kolejne napotkane osoby, a zmiana jest tak naturalna, że niemal niezauważalna. Dzięki temu formalnemu zabiegowi przeszłość i teraźniejszość zostaną naświetlone z wielu punktów widzenia, powstaną wielowymiarowe portrety bohaterów powieści, a złożony obraz wydarzeń uwypukli konsekwencje wyborów sprzed lat. Stosunkowo niewielka książka, skromna objętościowo, ale o wyrafinowanej formie, co wcale nie zakłóca komunikatywności przekazu. Wręcz przeciwnie – podkreśla to, co nieodłącznie kojarzy się z prozą Virginii Woolf: granice poznania siebie i drugiego człowieka z jednej strony, ale z drugiej – zachwyt codziennością, postrzeganie i odczuwanie jej wszystkimi zmysłami. Odgłosy, zapachy, kolory, smaki – ulotne drobiazgi, które na stałe wpisały się w historię literatury, bo pewnego czerwcowego poranka Klarysa Dalloway wybrała się, aby przed planowanym przyjęciem sama kupić kwiaty. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (KH)
Między murami i wieżami. Fedor Sommer
Fedor Sommer zamieszkał w Jeleniej Górze w 1925 roku, spędził w niej ostatnie 5 lat życia. „Miastu Jelenia Góra w darze” pozostawił powieść społeczną i historyczną, której akcja rozgrywa się w Jeleniej Górze w osiemnastym wieku. Autor wnikliwie odtworzył realia historyczne, architektoniczne, gospodarcze, religijne i społeczne czasu kontrreformacji, lat, w których rozwijał się handel woalem, a majątki tutejszych kupców pozwoliły na wzniesienie Kościoła Łaski. O wielu z nich przypominają tablice przykościelnych kaplic grobowych. Społeczeństwo ówczesnej Jeleniej Góry nie było jednolite, obok bogatych kupców żyła w niej biedota, nędzne też było życie okolicznych tkaczy. Fedor Sommer znakomicie odmalował kontrasty społeczne i religijne i ożywił osiemnastowieczną Jelenią Górę. Dla tych, którzy lubią historię regionu, ta książka będzie podwójną przyjemnością, bo oprócz wątków lokalnych jest świetnie napisana i tak samo przetłumaczona. Wystarczy zamknąć oczy i wyobrazić sobie miejsca, ulice, widoki, albo wyjść na spacer ramię w ramię z bohaterami książki. Dla czytelniczek jest też miła informacja, powieść zawiera ciekawe kobiece wątki.
Zbliża się Wielkanoc: „Wielkanocnego ranka drugiej wiosny, którą doktor Lindner spędził w Jeleniej Górze, słońce świeciło, jakby zapraszając, i dlatego połowa miasta szykowała się już na popołudniowy spacer na Wzgórze Krzywoustego.
| To jest taki starodawny obyczaj w naszym ukochanym mieście! – powiedział Stoppe podczas ostatniego przed Wielkanocą spotkania „collegium poeticum po tym, jak Daniel von Buchs zaprosił ich obydwu, aby pospacerowali razem z nim i jego żoną. – I to jest jedyna okazja, przy której, oprócz kościoła, można zobaczyć razem wszystkie warstwy naszego społeczeństwa”.
Książka jest już oczywiście dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. Jednocześnie zapraszam na spotkanie z jej tłumaczem Józefem Zapruckim, które odbędzie się w piątek 31 marca o godzinie 17:00 w sali konferencyjnej biblioteki przy ul. Bankowej 27.
(JJ)
Giselle. Charlotte Gastaut - na podstawie libretta autorstwa Théophile'a Gautiera i Jules'a Henri'ego Vernoy de Saint-Georges'a
Koronkowa opowieść dla nastolatków o zakazanej miłości. Ona kocha go, on ją, ale niestety jego przyszłość została już zaplanowana. Akcja zawiązuje się w czasie letniego winobrania na wsi. Piękna Giselle jest zakochana w Loysie, jednocześnie o jej rękę stara się leśniczy. Trwa święto winobrania, Giselle zostaje jego królową, jest zakochana. Po tym jak odkrywa kim jest jej ukochany postanawia się zabić. Jak się kończy ta historia? Ta historia to arcydzieło francuskiego baletu romantycznego z elementami fantastyki. Ta książka to przyjemność dla oczu. Książkę można obejrzeć w Bibliotece Dziecięco - Młodzieżowej Książnicy Karkonoskiej. (JJ)
