Kowary: Tablica pamięci Feodory

Feodora Reuss pochodziła z najbardziej wpływowych rodzin ówczesnej Europy. Jej przodkami byli m.in. Królowa Wiktoria – władczyni Zjednoczonego Królestwa oraz kilku kolejnych cesarzy Niemiec. Urodziła się 12 maja 1879 r. w Poczdamie jako jedyne dziecko Bernharda II – księcia Sachsen-Meiningen i jego małżonki księżniczki Charlotty Pruskiej. Jej mąż książę Henryk XXX Reuß zu Köstritz przyszedł na świat 25 listopada 1864 r. jako syn Henryka lX Reuss zu Köstriz i Anny Marii von Zedlitz. Księżna, która cierpiała na porfirię, ze względu na szczególnie korzystny dla jej zdrowia podkarkonoski klimat, 19 maja 1913 roku przeniosła się do małej willi na terenie sanatorium „Wysoka Łąka”. Po koniec 1913 roku zamieszkała z mężem w pobliskim Pałacu „Nowy Dwór” leżącym dziś przy ulicy Zamkowej w Kowarach. W czasie I wojny światowej książę Henryk XXX Reuss udał się na front, a księżna w pałacu urządziła lazaret dla rannych żołnierzy. Po zakończeniu walk książę wrócił do Kowar i małżeństwo wiodło w miarę spokojne życie do roku 1939, w którym Henryk XXX zmarł w wieku 75 lat.

Księżna Feodora przeżyła zawieruchę wojenną w swoim kowarskim pałacu. Z racji tego, że była tak blisko spokrewniona z hanowerską dynastią królewską istniała tuż przed końcem wojny realna możliwość, by zorganizować jej wyjazd do Wielkiej Brytanii, do jej rodziny. Księżna wolała jednak pozostać do końca w swoim pałacu. Nie mogła jednak pogodzić się z nową rzeczywistością. Zmarła śmiercią samobójczą 26 sierpnia 1945 r. w sanatorium „Wysoka łąka”. Miała wówczas 66 lat. Wkrótce, zgodnie ze swoją wolą, została pochowana obok męża w grobowcu w pobliżu swojego „Nowego Dworu”. Ich szczątki spoczywają tam do dziś.