Jelenia Góra: Kiedy sąsiedzi nie mogą się dogadać, życie staje się piekłem... – sprostowanie

Pani Feliksa, sprawczyni opisywanego procederu, od ok. 15.08.2012 prawie do Świąt Bożego Narodzenia przebywała poza granicami kraju (z krótką, kilkudniową przerwą w trakcie której wzięła udział w napisaniu poprzedniego artykułu). Przez ten czas jej chory mąż przebywał zupełnie sam, bez opieki (co nie działo się po raz pierwszy – Pan Franciszek mieszka de facto sam od kilku lat i świetnie sobie radzi). Poza tym, Pan Franciszek nie mówi – ma uszkodzony aparat mowy więc nawiązanie z nim jakiejkolwiek rozmowy nie było możliwe (podobnie jak z jego żoną, która była ciągle nieobecna).

Zdaniem Pani Feliksy i Franciszka wykonanie całkowitej przebudowy przyłącza wodnego miałoby odbyć się w 100% na nasz koszt – nie miałyśmy innej możliwości przywrócenia wody o czym świadczy pisemna korespondencja, którą otrzymywałyśmy od sąsiadów nawet po napisaniu przez Jelonkę poprzedniego artykułu, w którym to Pani Feliksa tak manifestowała chęć współpracy i dogadania się.

Zgodnie z prawem Pani Feliksa aby dokonać przebudowy wspólnej instalacji wodnej potrzebowała zgody całej Wspólnoty, w której mieszkamy oraz pozwolenie na budowę wydane przez Nadzór Budowlany wraz ze sporządzeniem nowej dokumentacji technicznej obiektu. W obu wskazanych przypadkach zostało to całkowicie zignorowane. Pan Prezes Burdzicki (nasz ówczesny Prezes Zarządu) przez 1,5 miesiąca, czyli przez cały okres, kiedy nie miałyśmy wody nie chciał nam udostępnić żadnej dokumentacji (w tym również uchwał i protokołów) niezbędnych do przeprowadzenia przez Panią Feliksę remontu. W efekcie Pan Burdzicki zrezygnował z nas jako wspólnoty w trybie natychmiastowym – bez zachowania obowiązkowego, 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia naszej umowy współpracy. Nadzór Budowlany na przeprowadzonej wizji lokalnej dn. 14.11.2012 w mieszkaniu Pani Feliksy stwierdził, że wykonane prace remontowe świadczą o samowoli budowlanej.

To są fakty poparte dokumentami i korespondencją. To, że Pani Feliksa działała od samego początku niezgodnie z prawem budowlanym i wspólnotowym nie znaczy, że i my tego prawa mamy nie przestrzegać. Chęć załatwienia przez nas wszystkiego zgodnie z literą prawa sprawiła, że mieszkałyśmy 1,5 miesiąca bez wody w warunkach sanitarnych uwłaczających godności ludzkiej podczas, gdy Pan Franciszek mieszkał w warunkach normalnych – z bieżąca wodą i ogrzewaniem. Co więcej, żaden z sąsiadów, w tym także Pan Franciszek, nie zaproponował nam nawet przysłowiowej szklanki wody. I kto tu jest ofiarą?
Sandra i Krystyna, ul. Grottgera