Stancje. Wioletta Grzegorzewska
Zanim świat obiegła radosna dla nas wiadomość o przyznaniu Oldze Tokarczuk Międzynarodowej Nagrody Bookera, wcześniej cieszyliśmy się z nominacji do tej samej nagrody dla książki Wioletty Grzegorzewskiej „Guguły”. W „Gugułach” poznajemy nastoletnią Wiolkę, która mieszka w niewielkiej wsi koło Częstochowy. Jest pierwsza połowa lat osiemdziesiątych i choć echa wielkich wydarzeń docierają i tutaj, to jednak najważniejsza jest ta dziewczyna – uparcie poszukująca własnej drogi, bez sentymentu, za to z ironią i krytycyzmem przyglądająca się otaczającej ją rzeczywistości i swoim najbliższym. W „Stancjach” Wiolka skończyła liceum i przyjechała na studia do Częstochowy. Jak to jest znaleźć się w obcym mieście, z walizką w ręku i właśnie dowiedzieć się, że nie ma miejsca w akademiku? Próby znalezienia taniego lokum stwarzają różne sytuacje, czasami przedziwne, nie zawsze bezpieczne. Na drodze Wiolki stają przypadkowi ludzie, którzy mają większy wpływa na jej życie niż ona sama by tego chciała. Bo nie jest łatwo dziewczynie z prowincji, bez znajomych, bez pieniędzy dać sobie radę, tym bardziej, że na pomoc najbliższych nie ma co liczyć a i czas też nie jest sprzyjający – początek lat dziewięćdziesiątych, chaos przemian społecznych, gospodarczych i rodzącego się kapitalizmu. I znów jak w części poprzedniej ciekawie odmalowane realia epoki, ale nie o sentymentalne wspomnienia i wycieczkę do lat młodości tu chodzi, tylko o tę dziwną dziewczynę, która walczy o siebie, choć często brak jej sił. Ale my trzymamy za nią kciuki, za jej prawo do młodości, przyjaźni, do pierwszych błędów w miłości, za odnajdywanie swojego własnego ja, w którym wystarczy miejsca i na wrażliwość i ciekawość ludzi, książek, ale też na rodzinne Hektary, od których próbuje uciec, ale chyba bezskutecznie, bo one nie pozwalają o sobie zapomnieć – są zbyt nasycone opowieściami i tęsknotę za czymś, co już chyba nie wróci. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (KH)
Książ od kuchni w obiektywie Louisa Hardouina nadwornego kucharza Hochbergów
Na początku XX wieku zaledwie 10 % ludzi posiadało aparat fotograficzny, jednym z tych szczęśliwców był nadworny kucharz Daisy Hochberg von Pless i Jana Henryka von Hochberg w zamku Książ. Trudno dziś stwierdzić, czy Louis Hardouin był bardziej kucharzem, czy fotografem. Smaku jego potraw już nie poznamy, natomiast przetrwały zdjęcia. Są to niezwykłe fotografie, bo ukazujące osoby, które zwykle nie stawały się bohaterami zdjęć z życia pałaców. Setki zachowanych odbitek dokumentują mieszkańców zamku, okoliczną przyrodę oraz architekturę. Nianie, lokaje, pokojówki, kucharze, stangreci, bosy kominiarz, dzieci w zupie i bibliotekarz, psy, papugi, oswojone dzikie zwierzęta, inwentarz, słynne rododendrony przywiezione z Anglii oraz róża wyhodowana na cześć księżnej Daisy, stereoskop, wyposażenie kuchni, tort to zaledwie początek długiej listy bohaterów ujęć. Zdjęcia tętnią życiem, poczuciem humoru i opowiadają o czasach, które odeszły. Archiwum fotografii Louisa Hardouina, przywiezione niedawno z Kanady, stało się gratką dla historyków regionu, architektury oraz sztuk fotograficznych. Już wiadomo jak wyglądała Ma Fantaisie, ogród japoński i palmiarnia w Lubiechowie oraz zaginione rzeźby i fontanna Donatella. Zaś pierwsze próby fotografii barwnej uderzają feerią kolorów kwiatów, przepięknych glicynii, złotokapu, irysów, bzów i róży.
Miedzy okładkami tego wydawnictwa znajdziecie opowieść o Książu z lat 1909-1926. Opowieść zawartą w niezwykłych fotografiach. Zdjęcia Louisa, który nie rozstawał się z fotoaparatem porwą Was na długie chwile. Album dostępny w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (JJ)
Znajdź nas! Woda, łąka i las – Kasia Jacobson
Ta książka to zaproszenie dla małych odkrywców do poznawania otaczającego nas świata przyrody. Na jej kartach znajdziemy piękne rysunki różnych gatunków ptaków, owadów, ryb i roślin. Jaki ptak ukrył się wśród srok? Jaka ryba chowa się za szczupakami? Co zakwitło wśród cykorii? Na każdej ilustracji należy odnaleźć ukryty gatunek. Nie zawsze będzie to proste. Wielu bohaterów tej książki to nasi sąsiedzi, mieszkający wśród łąk, lasów a także w mieście. Często ich nie zauważamy, ponieważ podobnie jak w książce w swoim naturalnym środowisku również lubią się ukrywać. Dzieci poprzez ilustracje i krótkie opisy, które umieszczone są na końcu książki, uczą się spostrzegawczości oraz poznają sylwetki opisanych zwierząt. Umieją dostrzec różnice między nimi. Odszukaj, nazwij i policz! Zapraszamy! Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (AJ)
