Urszula Broll urodziła się w 1930 roku w Katowicach. Od 1983 roku mieszkała w Przesiece. Malarstwo studiowała u Leona Dołżyckiego na Wydziale Grafiki Propagandowej i Plakatu krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych – oddział w Katowicach (1949–1955). Była współzałożycielką grupy St-53 (1953–1956) i ezoterycznego kręgu Oneiron (1967–1978), także współinicjatorką i uczestniczką pierwszej w Polsce grupy buddyjskiej oraz członkiem honorowym stowarzyszenia Nowy Młyn – Kolonia Artystyczna z siedzibą w Szklarskiej Porębie.
Urszula Broll była jedną z najwybitniejszych postaci polskiego undergroundu lat 50. i 60. XX w. Jej dorobek artystyczny obejmuje: malarstwo kubistyczne, pejzaże przemysłowe, kompozycje taszystowskie, akwarele, abstrakcje i abstrakcje geometryczne oraz malarstwo wizjonerskie. Początkowo malowała śląską rzeczywistość. Pod wpływem pism Strzemińskiego zwróciła się w stronę kubizmu analitycznego. W końcu lat 60. zainteresowała się taszyzmem i malarstwem materii, tworząc kompozycje fakturowe z użyciem materiałów nietypowych, jak lakiery, piasek, itp.
Wraz z założeniem kręgu Oneiron, wykształciła indywidualny styl, którego najbardziej rozpoznawalnym motywem jest mandala. Ostatnie dzieła artystki – pejzaże w gwaszu i akwareli oraz abstrakcje – były kontynuacją wcześniejszych doświadczeń, odwołującą się do ezoterycznej wiedzy o kolorze i jego energii.
