Miłość z zagładą w tle

“Rewia ognia” oparta na prozie Edmonda Jabèsa, żydowskiego poety i teozofa piszącego w języku francuskim, operuje głównie ruchem i narracją wizualną. Ukazuje miłość dwojga młodych ludzi w kontekście Holocaustu, który przedstawiony jest tu z punktu widzenia małej, prywatnej tragedii, a nie światowego nieszczęścia. Oddzieleni podczas wojny od siebie bohaterowie piszą wyimaginowane listy miłosne.

Za pomocą ruchów ciała i gestów, interakcji aktorów oraz animacji krzesłami i elementami garderoby powstał pełen dręczących pytań o relacje z przeszłością spektakl, który zupełnie niepatetycznie mówi o Holocauście. Jego ofiary stały się przedmiotami w rękach oprawców, odebrano im rzecz najważniejszą – ludzką godność.

Małgorzata Walas–Antoniello, Izabela Terek–Jopkiewicz, Anna Krych, Tadeusz Rybicki oraz tancerz izraelskiego pochodzenia Irad Mazliah znakomicie sprawdzają się w swoich rolach, grają z ogromnym zaangażowaniem i poświęceniem. Ich ruch idealnie koresponduje z surrealistycznymi projekcjami po bokach sceny.

Mocne napięcie i oniryczny klimat tego widowiska buduje już sama scenografia Zbigniewa Szumskiego, pomyślana tak, aby budować zagadkową, nieoczywistą przestrzeń. Wiele jest tutaj pułapek, z których ciężko się wydostać. Podobnie jak w słynnej powieści Lewisa Carolla, gdzie tytułowa bohaterka Alicja miota się po dziwacznej krainie, chociaż, niejednokrotnie szuka drogi wyjścia.

“Rewia ognia” jest kontynuacją pracy rozpoczętej w 2008 w Acco Theatre Center w ramach Polskiego Roku w Izraelu organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza. Premiera miała miejsce 27 października ub. r. w Warszawie podczas XXI Międzynarodowych Spotkań Sztuki Akcji “Rozdroże 2014”, zorganizowanych przez Fundację Sztuka i Współczesność we współpracy z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski.