Urodził się 3 października 1829 roku w Berlinie. Był synem Edwarda Karola Lorenza von Schlichtinga (1794-1874), dyrektora Akademii Wojennej w Berlinie. Idąc drogą ojca, uczył się w szkołach dla kadetów w Legnickim Polu (Wahlstadt) i Berlinie. Po ich ukończeniu w 1861 roku został mianowany kapitanem. Następnie studiował w Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität i Georg – August Universität w Göttingen (Getyndze). W 1866 roku wziął udział w wojnie z Austrią. 22 kwietnia 1874 roku wstąpił do 7 Pułku Piechoty Armii Pruskiej. Potem oddelegowano go do sztabu w stopniu majora.
W 1870 roku, w czasie wojny z Francją, dowodził 4 Górnośląskim Pułkiem Piechoty nr 3. Brał udział w oblężeniu Paryża. W tym czasie został odznaczony krzyżem żelaznym II klasy. Po wojnie, w latach 1872-1874, był szefem sztabu VII Korpusu Armijnego w Münster., W tym czasie, w 1873 roku, został mianowany na pułkownika. Od 1874 roku był dowódcą 3 Pułku Grenadierów Gwardii Królowej Elżbiety, a od 1878 roku był szefem sztabu generalnego Korpusu Gwardii. W 1885 roku został dowódcą 1 Dywizji Gwardii. Z funkcji tej zrezygnował i został dowódcą 14 Korpusu Armijnego w Karlsruhe. Stanowisko to pełnił do 1896 roku.
Sigismund Schlichting 15 listopada 1860 roku ożenił się Marią Johanną Nepomuceną Leopoldą Jesephiną Hedwig hrabiną von Ziethen, córką Leopolda Karola Ziethena, syna Hansa Ernesta Karla von Ziethena i Marii Ernestyny Jadwigi Schaffgotsch, córki hrabiego Leopolda Gotarda Schaffgotscha , siostry Leopolda Christiana Gotarda Schaffgotscha i siostry jej ojca Josephiny Klementyny von Ziethen.
Sigismund Schlichting z żoną Marią Ziethen mieli czworo dzieci. Trzej ich synowie byli oficerami Cesarstwa Niemieckiego, a córka Hedwig (Jadwiga) Maria byłą założycielką Niemieckiego Stowarzyszenia Sióstr.
Schlichting po zakończeniu czynnej służby wojskowej w 1896 roku kupił dom w Malinniku (dawniej Kolonia Rosyjska, dzisiaj ul. Łabska 14), gdzie mieszkał do końca życia. Zmarł 22 października 1909 roku i 25 października został pochowany w grobowcu dziadka swojej żony, bohatera armii pruskiej Hansa Ernesta Karola von Ziethena, w Cieplicach (dziś Osiedle Orle). W tej dużej uroczystości, która odbyła się przed południem, w piątek 25 października 1909 roku, wzięły udział oddziały wojskowe, m.in.: 2 Kompania Batalionu Strzelców w Jeleniej Górze, 2 Kompania 154 Regimentu w Jaworze a także Batalion Królewskiego Regimentu Grenadierów z Jawora oraz Batalion Królewskiego Regimentu Grenadierów z Legnicy. Uroczystości przy udziale Kapeli Królewskich Grenadierów rozpoczęły się o godz. 10.45. Odśpiewano pieśni okolicznościowe, po czym ruszył kondukt żałobny w kierunku grobowca Ernesta von Ziethena.
Tam też w lipcu 1923 roku złożono trumnę z ciałem jego żony Marii, która zmarła 2 lipca tegoż roku.
Szczątki grobowca Ziethena istnieją do dzisiaj. Ich stan woła o pomstę do nieba. Obiekt ten stał się od lat ulubionym miejscem spotkań pijaków. Na resztkach trumien i kościach złożonych tam ludzi spożywają alkohol, palą papierosy i dobrze się bawią, oddają mocz i załatwiają inne potrzeby.
O grobowcu Ziethena pisano już przed paru laty. Od tego czasu nic tam się nie zmieniło. Najgorsze jest to, że Wikipedia wspomina o grobowcu Ziethena i Schlichtinga w Cieplicach (Bad Warmbrunn) i w związku z tym ciekawi historii turyści z Europy mogą odnaleźć to miejsce, które nie wystawia dobrej opinii naszemu miastu.
Z tym problemem trzeba w końcu się zmierzyć. O tym grobowcu dużo się mówiło w 2014 roku. Wówczas to Fundacja Memento, której prezesem była Justyna Sasin-Spyrka miała nadzieję, że przy pomocy służb konserwacyjnych (kierownik Wojciech Kapałczyński) i Miasta Jeleniej Góry (prezydent Marcin Zawiła) uda się jej uporządkować to miejsce. Do dzisiaj nic z tego nie wyszło i grobowiec Ziethena nadal straszy swoim wyglądem.
Po zawieszonej kartce na drzewie z informacją, że grobowiec jest pod opieką Fundacji, pozostała tylko fruwająca na wietrze plastikowa koszulka.
