Dzieci wychowane na telewizji, internecie i grach komputerowych mają do bohaterów “Czerwonego Kapturka” spory, kulturowy dystans. Ale wrażliwość niezmienną i ponadczasową. Jeśli więc potrafi się do nich dotrzeć, oczaruje ich i bajkowa klasyka.
Najnowsza propozycja Zdrojowego Teatru Animacji, której autorem scenariusza i reżyserem jest Mateusz Tymura, utrzymana jest w konwencji “teatru w teatrze”. Aktorzy bawią się z publicznością, w humorystyczny sposób opowiadając historię Czerwonego Kapturka. Przy okazji ukazują młodym widzom najprawdziwszą próbę teatralną. Dziecięca publiczność jest naocznym świadkiem pracy reżysera oraz aktorów, a także dowcipnych, czasem niełatwych sytuacji zza kulis.
Widzowie oglądają spektakl od strony sceny, na którą dostają się bocznymi drzwiami. Dwójka aktorów właśnie przygotowuje się do teatralnej próby do klasycznej bajki “Czerwony Kapturek” autorstwa Jana Brzechwy. Ćwiczą i rozśpiewują się. Pojawia się reżyser (w tej roli Jacek Maksimowicz). Rozpoczyna się próba, ale bez jednej z aktorek, która niespodziewanie zachorowała. Problem w tym, że właśnie ta aktorka miała odtwarzać główną postać Czerwonego Kapturka. Obecna na próbie aktorka Madzia (Lidia Lisowicz kapitalnie demonstruje zasady na jakich funkcjonuje cały ten spektakl), która przygotowywała się do roli schorowanej Babci, otrzymuje od reżysera propozycję nagłego zastępstwa i objęcia tytułowej roli. Kłopot jednak w tym, że postać rezolutnej dziewczynki, owszem, grała, ale…33 lata temu.
Od pierwszego do ostatniego słowa, piosenki czy żarciku dzieci odbierają niezwykle barwny spektakl jako grę z baśniową tradycją. Tytułowa bohaterka zamieniła kapturek na charakterystyczną moherową czapkę a koszyk na czerwony plecak. Wszystko utrzymane w znakomitym tempie, kolorach, formach do chwili, gdy zły Wilk (świetny Radosław Biniek) zaczyna swój monolog pod adresem skulonej ze strachu dziewczynki, która zabłądziła, idąc do babci. Jednak klasyczny dylemat dobrego serca i nieposłuszeństwa kończy się Happy Endem.
Barwny i zabawny spektakl przeznaczony jest przede wszystkim dla młodszej widowni. Dzieci na pewno nie będą się nudzić. To wielka przyjemność widzieć zespół twórców bawiących się razem z widownią, przekomarzających się ze sobą tekstem sztuki, a jednocześnie igrających z konwencją tak baśni, jak i kabaretu. Podkreślić trzeba świadomą prostotę scenografii autorstwa Sylwii Maciejewskiej. Odwołanie się do dziecięcego rysunku i wycinanki znakomicie trafiało do wyobraźni widzów, tworzyło przy tym czytelne góry na scenie. Uwagę zwracają także rytmiczne, wpadające w ucho piosenki i nastrojowa muzyka, której autorem jest Suavas Lewy. Jak zapowiadał reżyser Mateusz Tymura, bajka opowiedziana przez niego obnażała teatralne mechanizmy. W sumie “sPRÓBUJ PRÓBY … czyli prawdziwa bajka o sztuce reżyserii i Czerwonym Kapturku” to znakomita robota i pyszna zabawa teatralna.
Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasto Jelenia Góra.
Film Telewizji StrimeoTV
