Świat: Jan Paweł II - Sylwetka Papieża

Nieugięte stanowisko wobec władz komunistycznych w Polsce zyskało kardynałowi Wojtyle szeroki podziw i szacunek. Nie należał jednak do ścisłego kręgu osobistości watykańskich i, przede wszystkim, nie był Włochem.

Wkrótce Jan Paweł II stał się jedną z najsłynniejszych postaci naszych czasów. Podróżując na wszystkie kontynenty witany był przez wiernych różnych wyznań jako „duszpasterz świata”, pielgrzym nadziei i żarliwy obrońca wolności oraz praw obywatelskich we wszystkich zakątkach globu.

Natomiast zdaniem krytyków, Jan Paweł II był ultra konserwatystą, którego bezkompromisowe stanowisko w kwestiach etycznych, zwłaszcza zakaz antykoncepcji, ujemnie wpłynęło na los milionów ludzi.

Teolog w konspiracji
„Najmłodszy papież XX wieku” urodził się w Wadowicach 18 maja 1920 r. Wychowywany był w duchu religijnym i patriotycznym. W młodości lubił sport: narciarstwo i piłkę nożną. Tuż przez wybuchem Drugiej Wojny światowej rozpoczął w Krakowie studia polonistyczne. Pasjonowały go teatr i literatura.

Podczas okupacji Karol Wojtyła pracował jako robotnik. W tym czasie odkrył powołanie kapłańskie i rozpoczął naukę w tajnym seminarium duchownym w Krakowie. W dzień pracował fizycznie, wieczorami studiował. Od 1944 roku musiał się ukrywać.

W 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk swego duchowego opiekuna, krakowskiego kardynała Adama Stefana Sapiehy. Pracował jako duszpasterz parafialny i akademicki, wykładał na Wydziale Teologicznym UJ, w krakowskim seminarium i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

W 1958 otrzymał sakrę biskupią, w 1964 roku został mianowany arcybiskupem Krakowa, a
Przez cały czas kontynuował studia teologiczne i był częstym gościem w Rzymie. Uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II.

Bliski ludziom
Rok 1978 był „Rokiem trzech papieży”. Paweł VI zmarł 6 sierpnia, w wieku 80 lat. 26 sierpnia konklawe wybrało jego następcą patriarchę Wenecji, kardynała Albino Luciani – Jana Pawła I. Ten „uśmiechnięty papież” zmarł nagle 33 dni później.

14 października ponownie zebrali się kardynałowie w Kaplicy Syksytyńskiej. Po dwóch dniach konklawe wybrali kardynała Wojtyłę następcą św. Piotra.

Po raz pierwszy od 455 lat na Stolicy Apostolskiej zasiadł Papież spoza Włoch.

Szybko okazało się, że nowy Papież jest dynamiczny i łatwo nawiązuje kontakt z ludźmi. Uroczystości i regularne spotkania z pielgrzymami w Rzymie, a przede wszystkim podróże zagraniczne, umożliwiły milionom ludzi, po raz pierwszy w historii, tak szeroki, bezpośredni kontakt z Papieżem.

Jan Paweł II oddziaływał też poprzez środki przekazu, relacjonujące wszystkie jego pielgrzymki.

Był powszechnie i natychmiast rozpoznawalny na całym świecie jako zwierzchnik Kościoła katolickiego. Dla wielu był po prostu głosem chrześcijaństwa we współczesnym świecie.

Zamach
Tę bezpośredniość w kontaktach Jana Pawła II z wiernymi wykorzystał zamachowiec turecki Ali Agca, który 13 maja 1981 r. ciężko zranił Papieża, strzelając do niego podczas audiencji na Placu św. Piotra.

Papież wybaczył człowiekowi, który chciał go zabić, a po długiej rekonwalescencji odbył pielgrzymkę do sanktuarium w Fatimie, oświadczając, że uratowanie życia zawdzięcza interwencji Matki Bożej.

W 1982 r. odwiedził Wielką Brytanię. Obok duszpasterskiego, wizyta miała ważny wymiar ekumeniczny. Jan Paweł II spotkał się ze zwierzchnikiem duchowym Kościoła anglikańskiego, arcybiskupem Robertem Runcie, z którym wspólnie modlił się w katedrze w Canterbury.

Papież uczestniczył też w innych ekumenicznych nabożeństwach, które gromadziły wielkie tłumy katolików, anglikanów i wiernych innych wyznań.

Ta wizyta w Anglii, Szkocji i Walii przypadła w czasie konfliktu falklandzkiego. Papież apelował o wstrzymanie walk i pokojowe rozwiązanie, a apel ten powtórzył parę tygodni później odwiedzając Argentynę.

Jan Paweł II ustawicznie działał na rzecz pokoju: wzywał do położenia kresu wszelkim konfliktom zbrojnym i wspierał rozwiązania oparte na dialogu i wyrzeczeniu się przemocy.

Z Rzymu na Wschód
Powszechnie uważa się, że Papież wywarł istotny wpływ na przemiany lat 1980-90 w Polsce i ogólnie w Europie wschodniej. Zdaniem wielu uczestników przełomowych wydarzeń, Jan
Wraz z rozpadem Bloku Wschodniego stosunki między Moskwą i Watykanem nabrały nowego znaczenia. W 1989 roku Michaił Gorbaczow odwiedził Rzym i jako pierwszy w historii radziecki przywódca przekroczył progi Watykanu.

Gorbaczow powiedział wtedy, że Papież Jan Paweł II jest największym na świecie autorytetem moralnym. Podkreślił fakt, że jest to Papież-Słowianin. Nawiązane wtedy osobiste porozumienie niewątpliwie ułatwiło proces przemian w Europie wschodniej.

Upadek komunizmu na Wschodzie zbiegł się w czasie z nasilającymi się na Zachodnie postulatami zmian w nauczaniu Kościoła.

Papież odrzucał kompromisy w dziedzinie moralnej. Wzywał do zwalczania ubóstwa na świecie, ale tym którzy widzieli rozwiązanie w propagowaniu antykoncepcji, odpowiadał, że jest to moralnie nie do przyjęcia. Dążył do polepszenia sytuacji kobiet na świecie. Podkreślał jednak, że macierzyństwo powinno być ich podstawowym, naturalnym powołaniem.

Pontyfikat wielkich zmian
Chociaż w ostatnich latach stan jego zdrowia znacznie się pogarszał, Papież nie przestał podróżować. W jubileuszowym roku 2000 odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Później
W 2002 po raz kolejny Polacy entuzjastycznie witali Papieża, tym razem w Krakowie i okolicach tego miasta, z którym tak blisko związany był od czasu swej młodości do lat posługi arcybiskupiej , a potem pamiętnych spotkań z wiernymi podczas każdej swej pielgrzymki do Polski.

Nie było wątpliwości, że rodacy traktowali Papieża jako świętego naszych czasów, któremu należy się cześć za życia i wdzięczność za jego kluczową rolę w wyzwoleniu kraju spod komunizmu.

Na czas pontyfikatu Jana Pawła II przypadło wiele innych radykalnych przemian. Papież zawsze zachęcał do rozwiązywania problemów zgodnie z nauką Kościoła, czy chodziło o
Ale Papież musiał też reagować na serię skandali, wywołanych przypadkami seksualnego wykorzystywania nieletnich przez księży.

Nieustanne działania w obronie godności ludzkiej przed moralnymi, społecznymi i politycznymi zagrożeniami współczesnego świata oraz osobista charyzma dopełniały obrazu Papieża Jana Pawła II jako jednej z najwybitniejszych postaci jego czasów.