Dziennikarka pisząca do National Geografic, podróźniczka i pasjonatka skarbów spotkała się dziś w Książnicy Karkonoskiej z uczniami jeleniogórskich gimnazjów, aby opowiedzieć nim o swojej pracy i jej rezultatach.
– Pracowałam w „Słowie Polskim” i zawsze, kiedy nadchodziła pełnia, przychodzili do nas „nawiedzeni” ludzie. Jednym z nich okazał się poszukiwacz skarbów – mówiła Joanna Lamparska. To właśnie wtedy „łyknęła” bakcyla i postanowiła zacząć opisywać tajemnice przeszłości związane nie tylko ze skarbami materialnymi, lecz także dziedzictwem kulturowym przeszłości.
– Skąd się biorą skarby? – spytała swoich słuchaczy. – Ano stąd, że ktoś chce coś cennego ukryć, przechować, aby w przyszłości móc do tego wrócić. Najczęściej jednak nie wraca, a skarb pozostaje w skrytce do czasu, jak ktoś innym – przez przypadek lub świadomie – do niego dotrze – mówiła dziennikarka. Jak się okazuje, skarby to – wbrew powszechnemu mniemaniu – nie tylko kosztowności i złoto.
– W 1945 roku Niemcy, którzy opuszczali te ziemie, chowali słoiki ze smalcem i konfitury. Takie rzeczy znajdowaliśmy – usłyszeli zebrani od Joanny Lamparskiej. Jednym z bardziej kuriozalnych skarbów były perfumy Chanel nr 5, które – mimo upływu lat – zachowały zapach. Joanna Lamparska ceni także dokumenty. – Bardzo wzruszył mnie znaleziony blisko Lubania list więźniarki z jednego z obozów pracy, która – będąc w ciąży – prosiła komendanta o zezwolenie na aborcję – powiedziała.
Choć objeżdża prawie cały świat i bywa zapraszana przez ministrów rządów egzotycznych krajów, aby je opisać i promować, najbardziej lubi samotne wyprawy do ludzi, aby zobaczyć ich prawdziwe życie. Joanna Lamparska opowiedziała młodzieży kilka anegdot z tym związanych. Mówiła o wycieczce do świętego miejsca w Indiach, które schorowani i starzy Hindusi wybierają jako miejsce śmierci. Płynęła tam Gangesem łódką, która zaczęła przeciekać. Przerażona pokazała to przewodnikowi, a ten ze spokojem poradził, aby się nie martwiła, bo w Gangesie jest święta woda i jak utoną, to od razy staną się świętymi.
Joanna Lamparska nie zapomina także o Dolnym Śląsku, skąd pochodzi. O choć miejscem jej eksploracji jest góra Ślęza, często wspomina także o skarbach i legendach z Jeleniej Góry i okolic. Młodzieży opowiedziała dziś o tzw. szczelinie jeleniogórskiej (rzekomo odkrytej, ale zapomnianej między Maciejową a Radomierzem), gdzie miał się znajdować trup faszystowskiego generała z walizeczką, w której środku było złote jajo faberge. To bezcenny klejnot wykonany przez rosyjskich złotników dla cara w bardzo ograniczonej ilości. Wspomniała też o pociągu pełnym skarbów, który miał zostać ukryty pod jedną z gór między Piechowicami i Sobieszowem.
– Najcenniejszym skarbem, jaki trzymałam w ręku, był orzełek od złotej korony ze skarbu średzkiego – mówiła przytoczywszy historię znalezienia tych kosztowności. – Można było kupić za to całą Książnicę Karkonoską i jeszcze coś na pewno – zażartowała. Opowiedziała też sporo o sobie: że nie potrafi pływać, co uważa za swoją słabość. Że zna kilka języków zupełnie nikomu niepotrzebnych (grekę, łacinę i sanskryt – studiowała filologię klasyczną). Dodała też, że bardzo lubi swój zawód, bo może trochę poleniuchować. – Z moją przełożoną, naczelną National Geographic rozmawiałam tylko 15 minut przez telefon i bardzo się lubimy. Do redakcji nie muszę chodzić i mogę rano dłużej pospać – zwierzyła się podkreślając, że praca „wolnego strzelca” wymaga dużej autodyscypliny.
Więcej o spotkaniu i o skarbach w poniedziałkowej Jelonce.com
